سرپیچی کودکان
کودک نافرمان یک مشکل شایع است. به احتمال زیاد در بین کودکان سن مدرسه مخالفت به شکل بحث و گفتگو یا انجام ندادن کاری که از او خواسته شده (یا انجام آن به صورت خیلی آهسته) بروز پیدا می‌کند. فرزند شما ممکن است در تلاش باشد تا کنترل یک وضعیت را در دست گیرد یا استقلال خود را اعلام کند. او ممکن است محدودیت‌ها و اختیارات شما را آزمایش کند.
همچنین امکان دارد نسبت به کاری که از او خواسته‌اید تا انجام دهد، مانند انتخاب اسباب بازی یا انجام وظایف خود، ابراز بیزاری کند. در صورت داشتن این مشکلات پرستار بچه به شما کمک می‌کند تا انجام راهکار‌های مؤثر و کاربردی کنترل فرزندتان را داشته باشید. نافرمانی در کودکان با الگویی از خشم، عصبانیت، تحریک پذیری، رفتارهای توجیهی، بی اعتنایی و کینه توزی که حداقل شش ماه به طول می‌انجامد، توصیف می‌شود.
این اختلال تقریباً روزانه در کودکان کمتر از ۵ سال و حداقل هفته‌ای یک بار در بچه‌های بزرگتر بروز می‌یابد. (در سن ۶ یا ۷ سالگی، بیشتر بچه ها آموخته‌اند که عصبانیت خود را از راه‌های سازنده و قابل قبول اجتماعی ابراز کنند.)
همچنین نمونه‌هایی از داشتن رفتارهای پرخاشگرانه و با عصبانیت همراه با خلق و خویی تحریک پذیر که به راحتی ناراحت می‌شوند، در کودکان نافرمان دیده می‌شود.علاوه بر آن مواردی مانند امتناع از پیروی از قوانین، اقتدار مداوم برای به چالش کشیدن، آزار دادن عمدی دیگران یا سرزنش آنها برای اشتباه یا رفتار بدشان و اقدام به روش‌های کینه توزانه یا کینه آمیز مکرر (حداقل دو بار در شش ماه) از نشانه‌های بارز وجود این اختلال است.
تحقیقات
پرفسور دنیس سوخودولسکی روان شناس کودک از دانشگاه ییل می‌گوید، فریاد زدن، جیغ زدن و دعوا با خواهر و برادر رفتارهای رایج در دوران پیش دبستانی است. او می‌گوید: “اولین کار ما این است که ارزیابی کنیم که چند مرتبه احساس بدخلقی و طغیان خشم ایجاد می‌شود و از نظر تعداد و شدت، آنها را بررسی می‌کنیم.”
وی می‌گوید، بسیاری از بچه های مبتلا به ODD (اختلال نافرمانی در کودکان) چالش‌های سلامت روان دیگری مانند اضطراب، اختلالات خلقی و اختلالات زبان و یادگیری دارند. تروما (آسیب)، اختلافات والدین، انواع سبک‌های زندگی و دیگر موارد زیست محیطی نیز ممکن است در ایجاد این اختلال نقش داشته باشد.
نافرمانی مزمن
وقتی کودکی نافرمانی مزمن دارد، منابع احتمالی آشفتگی و عصیانگری درونی وی را بررسی کنید. اگر این یک الگوی ماندگار بوده و تا دوران نوجوانی ادامه یافته است، وضعیت خانواده خود را از نزدیک ارزیابی کنید. در ادامه پرسش‌هایی آمده است که در ریشه یابی اختلال کودکان نافرمان به شما کمک می‌کند.
- اعضای خانواده شما چقدر به همدیگر احترام می‌گذارند؟
- درگیری‌های خانواده چگونه رخ می‌دهد؟
- آیا اختلافات از طریق بحث منطقی برطرف می‌شود یا اعضا مرتباً رفتار خود را توجیه می‌کنند یا به خشونت متوسل می‌شوند؟
- شیوه معمول شما در ارتباط با فرزندتان چیست و نظم و انضباط را معمولاً چگونه به وجود می‌آورید؟
- آیا آنها به حریم خصوصی، ایده‌ها و ارزش‌های شخصی یکدیگر احترام می گذارند؟
- آیا شما و فرزندتان از شخصیت‌ها و روش‌های مختلفی برای ارتباط با هم برخوردار هستید که باعث ایجاد فاصله بین شما می‌شود؟
- آیا فرزند شما برای موفقیت در مدرسه مشکل دارد یا دوستی ایجاد کرده است؟
- آیا خانواده در مواقع استرس زا کنارهم هستند؟
خشم والدین
اگر در صورت وجود خشم یا با از دست دادن کنترل خود، به حرف‌های فرزندتان پاسخ دهید، آنها با نافرمانی و بی احترامی به شما واکنش می‌دهند. در مقابل، هنگامی که آرام و پایدار بمانید مطیع تر می‌شود. اگر به او و دیگران در خانواده احترام بگذارید، یاد خواهد گرفت که احترام بگذارند. اگر او نافرمان و از كنترل خارج شد، به او زمان بدهید تا آرام شود و خود كنترلش را به دست آورد.
هنگامی که فرزند شما از روی عمد مخالفت می‌کند، نحوه پاسخ دهی و واکنش شما هنگام برخورد بسیار تأثیر گذار است. در مواجهه با کودکان نافرمان ، در وهله اول باید به دنبال یافتن علتی باشیم که چرا نافرمانی اتفاق می‌افتد.
به جای اینکه کاملاً بر مجازات و تنبیه کودک متمرکز شویم. وقتی فرزند شما مطیع است و با ادب است، او را برای این رفتارتحسین کنید. در صورت دیدن رفتار مورد انتظار خود در کودک، پاداش دهید. این مورد می‌تواند شامل همکاری و حل اختلافات باشد. نتیجه این تلاش‌های مثبت همیشه بسیار موفق تر و تأثیر گذارتر از مجازات خواهد بود.
این مسئله می‌تواند ناامید کننده باشد و شما را به عنوان والدین به جستجوی عمیق‌تر علت آن وادارد. اما نگران نباشید، ابتدا باید دلایل احتمالی اختلال نافرمانی در کودکان را بررسی کنیم. ممکن است پی بردن به بعضی از حقایق شما را شگفت زده کرده و به تغییر در رویکرد خود در زمینه نظم و انضباط کمک کنند.
پرستار کودک در این زمینه به شما کمک می‌کند تا شرایط را کنترل کرده و آرامش خود را بازیابید. در ادامه به توصیه‌هایی کمک کننده در این زمینه می‌پردازیم:
پرستار کودک
ممکن است در ظاهر به نظر نرسد یا احساس نشود که رابطه شما با فرزندتان نیاز به تقویت دارد اما اغلب علت اصلی دقیقاً همین مسئله می‌باشد. این نیاز برای کودکان وجود دارد که بخواهند والدین خود را راضی نگه دارند و از آنها پیروی کنند، همانطور که ما نیاز داریم لبخند بر چهره فرزند خود بگذاریم. با این حال، هنگامی که عدم اعتماد یا مشکل ارتباطی وجود دارد، باعث می‌شود که کودک خارج از چهارچوب رفتار کند.
اگر احساس این را دارید که مانند گذشته با فرزند خود ارتباط برقرار نمی‌کنید، سعی کنید هر روز مقدار کمی از وقت خود را کنار او بگذرانید تا تعملاتی با یک دیگر داشته باشید. ایجاد اعتماد و ارتباط با کودکان نافرمان خود یک شبه انجام نمی‌شود و باید مسافت طولانی را در این راه طی کرد. روابط و ارتباط با فرزندان ما به عنوان والدین باید در صدر اولویت‌های ما باشد.
اگر فرزند شما انتظارات و مرزهای مشخصی از رابطه در رفتار خود نداشته باشد، در نتیجه بیشتر وقت خود را برای آزمایش آن مرزها خواهد گذراند. او آزمایشی انجام نمی‌دهد تا شما را تحریک کند بلکه به سادگی آن مرزها را پیدا می‌کند،
وظیفه پرستار
در اینجا نکات عملی برای کمک به شما در مدیریت کودکان نافرمان وجود دارد. پرستار با نگهداری کودک در منزل به شما کمک می‌کند تا به جای صرف وقت در امور بهداشتی کودکان به مسائل تربیتی آنها بپردازید. در این صورت سلامت روانی والدین و فرزندان تأمین می‌شود.
به دنبال علل و محرک‌های کودکان نافرمان خود باشید و سعی کرده سرپیچی کردن فرزندتان را پیگیری کنید. آیا الگویی در این رفتارهای پرخاشگرایانه وجود دارد؟یاموارد خاصی وجود دارد که او دوست ندارد یا نمی‌خواهد انجام دهد؟ آیا او در شرایط بحرانی و تحت فشار رفتاری بی اعتنا دارد؟
کمک به کودک
همچنین، اطمینان حاصل کنید که قوانین و کارهای خانه به اندازه کافی برای آنها روشن بوده و مناسب سنشان است تا کودک شما بتواند از آنها پیروی کند. به عنوان مثال، ممكن است كودك ۵ یا ۶ ساله برای تمیز كردن اتاق خود بیش از حد ناراحت است و اگر شما آن را به وظایف كوچكتر مانند برداشتن اسباب بازی ها تقسیم کنید،
می‌تواند این كار را بهتر انجام دهد. هنگامی که علت مشکلات کودکان نافرمان را بررسی کردید، می‌توانید برای تنظیم موقعیت‌های مختلف قدم بردارید تا فرزندتان در مقابل شما مخالفت کمتری داشته باشد.
سعی کنید از موقعیتهایی جلوگیری کنید که در آن کودک به احتمال زیاد نافرجام باشد و یا رفتار بد دیگری از خود نشان دهد. به عنوان مثال، اگر می‌دانید که کودکتان در صورت وجود کارهای زیاد و پرتنش بدخو می‌شود، سعی کنید خیلی از برنامه‌ها را بعد از مدرسه یا آخر هفته برنامه ندهید تا فرصت استراحت داشته باشد.
اگر کودک شما از موقیت‌های غیر منتظره متنفر است، تلاش کنید وقتی از یک کاری به کار دیگری می‌روید زمانی بینشان اختصاص دهید. به عنوان مثال ثبت نام کودک در کلاس‌های متعدد باعث خستگی و اضطراب او می‌شود. در نتیجه رفتاری با عصبانیت از خود نشان می‌دهد.
دقیقاً مانند بزرگسالان، کودکان نافرمان معمولاً با رفتار خوب شما می‌تواند یک روز مرخصی داشته باشد. نسبت وظایف و مسئولیت‌های کودکتان محکم باشید، اما با او با عشق و درک صحبت کنید. وقتی به مثال خوبی از نحوه ابراز عقیده مخالفت، همراه با روحیه دوست داشتنی و محترمانه اشاره می‌کنید، فرزندان از شما پیروی می‌کنند.